De kloof van Samaria is de tweede meest bezochte toeristische attractie op Kreta (na het Minoïsche paleis van Knossos) en verreweg de populairste wandeling. Meer dan een kwart miljoen mensen lopen door de kloof...
De Samariakloof is de langste kloof van Europa. Het is een gebied van verbluffende natuurlijke schoonheid. Zeldzame flora en fauna hebben in dit gebied overleefd en zijn beschermd. De bergen die het gevormd hebben zijn wild, hoog en steil. Men komt door bossen van oude cipressen en dennen en daalt af tussen verticale kliffen. Het pad begint in Xyloskalo (bij Omalos) in de Witte Bergen op een hoogte van 1230 meter en eindigt bij het dorp Agia Roumeli aan de Libische zee. De wandeling door de kloof duurt gewoonlijk 3 tot 5 uur (de pauzes niet meegerekend). Als u de drukte wilt vermijden, kunt u ervoor kiezen de wandeling halverwege de dag te beginnen. Op die manier bereikt u Agia Roumeli in de avond, nadat u de kloof helemaal voor uzelf hebt bewonderd. U kunt de nacht in Agia Roumeli doorbrengen en vervolgens een heerlijke dag aan het strand doorbrengen voordat u vertrekt. Maar let op: de Samariakloof is geen gemakkelijke wandeling. Het pad is 16 km lang en hoewel het wordt onderhouden en in goede staat verkeert, is het vrij stenig en soms ook steil. Als u niet gewend bent aan dit soort inspanning, kunt u het behoorlijk zwaar vinden en zult u uw benen zeker nog dagenlang voelen.
Enkele mythes over Samaria ontzenuwen
Het lijkt erop dat het meeste wat geschreven is over de kloof van Samaria geplagieerd is uit dezelfde oorspronkelijke bron. Dit betekent dat bijna overal dezelfde fouten zijn herhaald.
Laten we een paar dingen rechtzetten:
De kloof van Samaria is niet 18 km lang (de 18 km verwijst naar de afstand tussen de nederzetting Omalos aan de noordkant van de hoogvlakte en het dorp Agia Roumeli), maar is 16 km lang, en begint op een hoogte van 1230 m en loopt helemaal tot aan de kust van de Libische Zee in Agia Roumeli.
De wandeling door het Nationaal Park van Samaria is 13 km, maar u moet de extra 3 km naar Agia Roumeli lopen vanaf de uitgang van het Nationaal Park, waardoor het totaal 16 km is.
De zeer smalle doorgang aan het einde van de kloof wordt vaak de "IJzeren Poorten" genoemd. Geen van de vroegere bewoners van Samaria weet waarom de plaats plotseling deze naam kreeg. Ze stonden bij de plaatselijke bevolking altijd bekend als "Portes" wat "deuren" of "poorten" betekent, maar zeker nergens "IJzer"!
Van Samaria wordt gezegd dat het de langste kloof van Europa is. Goede marketing, maar niet helemaal de waarheid: de "gorges du Verdon" in Zuid-Frankrijk zijn iets langer dan 20 km.
Samaria is niet altijd druk bezocht. Er kunnen tot 2000 of meer mensen per dag door de kloof van Samaria lopen, maar op veel dagen zijn het er slechts enkele honderden. Aangezien deze mensen niet op hetzelfde tijdstip beginnen en de meesten slechts in één richting lopen (naar beneden) is het aantal mensen dat u tegenkomt veel lager en is het heel goed mogelijk om de kloof min of meer voor uzelf te hebben als u uw tijd goed kiest (zie hieronder "Wanneer is de beste tijd om door de kloof te lopen?" ).
De infrastructuur van het Nationaal Park van Samaria
Het park staat onder toezicht van het Ministerie van Bosbouw en is een van de tientallen nationale parken in Griekenland. U moet een toegangsprijs van 5 euro betalen (gratis voor kinderen tot 15 jaar).
Het pad wordt onderhouden en is aanzienlijk beter dan "normale" bergpaden op Kreta.
Er zijn opzichters langs de weg (in radiocontact met elkaar) die je helpen in geval van problemen of letsel.
Er is ook (in theorie) een dokter gestationeerd in het dorp Samaria. Dit is de afgelopen jaren (2009-2014) niet het geval geweest.
Er zijn goed onderhouden bronnen onderweg, zodat u niet veel water hoeft mee te nemen.
Er zijn op verschillende plaatsen toiletten en voldoende vuilnisbakken. Je vindt verrassend weinig zwerfvuil, gezien de hoeveelheid mensen die er dagelijks langskomen.
Je krijgt ook een aantal regels die bedoeld zijn om het park te beschermen en de ervaring voor iedereen veilig en aangenaam te maken.
De kloof is alleen overdag open en als je 's middags wilt gaan wandelen, mag je er maar tot een bepaald punt in. De bewakers willen er zeker van zijn dat iedereen die erin loopt er ook weer uit is voor het vallen van de avond. Dat is de reden waarom ze je vragen om bij het verlaten van het park je kaartje te laten zien, omdat ze dan (zogenaamd) weten of er 's nachts nog iemand in het park is.
